-
1 traf|ić
pf — traf|iać impf Ⅰ vi 1. (nie chybić) to hit vt- trafić do celu to hit the target- pocisk trafił w dom the shell hit the house- trafić w dziesiątkę to hit the bull’s eye- trafiłeś w dziesiątkę! you were absolutely spot on! pot.2. (znaleźć drogę) to find one’s way- nie trafić do domu to not find one’s way home3. (dostać się) to land- trafić do szpitala/do więzienia/do domu poprawczego to land in hospital/prison/a juvenile detention centre- trafić za kratki to end up in jail- nie mogę trafić w rękawy I can’t get my arms into the sleeves4. (zastać coś) to happen, to chance (na coś upon sth)- trafił na awanturę he walked in on an argument pot.- trafił akurat na obiad he came just in time for dinner5. (natknąć się) to encounter vt, to come across- trafić na niespodziewany opór to encounter unexpected resistance- trafić na znajomego to come across a friendⅡ trafić się — trafiać się 1. (zdarzyć się) to come up- trafia się dobry kupiec a good buyer has come up2. (wystąpić) to occur, to be seen occasionally- w tych lasach trafiają się dziki you can come across wild boar in these forests- trafia się okazja! opportunity knocks- tacy ludzie/takie okazje trafiają się bardzo rzadko such people/opportunities are few and far between■ trafić dobrze a. szczęśliwie (przybyć do właściwego miejsca) to find the right place; (spotkać właściwą osobę) to go to the right person; (ożenić się/wyjść za mąż dobrze) to make a good match- dobrze pan trafił, tylko ja umiem pomóc w tej sprawie you’ve got the right person, only I can help in this matter- trafić w czuły punkt to touch a raw nerve- trafiać komuś do gustu to appeal to sb’s taste- trafiać komuś do przekonania to convince sb- to mi nie trafia do przekonania it doesn’t cut any ice with me- trafiła kosa na kamień przysł. ≈ to have met one’s matchThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > traf|ić
См. также в других словарях:
trafiać — ndk I, trafiaćam, trafiaćasz, trafiaćają, trafiaćaj, trafiaćał, trafiaćany trafić dk VIa, trafiaćfię, trafiaćfisz, traf, trafiaćfił, trafiaćfiony 1. «o strzelającym, rzucającym czymś; o pocisku: dosięgać celu; nie chybiać, nie pudłować» Trafiać… … Słownik języka polskiego
